Rustdag vandaag qua beweging. Mijn lichaam moet nog even wennen aan de bootcamp in combinatie met de intervaltraining. Ik heb her en der wat pijntjes en wil het niet forceren. Er is nog een legitieme reden voor een dag zonder sport. Op vrijdag loop ik namelijk mijn lange duurloop van 22 kilometer en daar wil ik wel uitgerust voor zijn. Ook qua voeding probeer ik er op te letten dat ik een goede bodem leg voor de grote inspanning die gaat komen. Mijn dag begin ik daarom met kwark met een flinke lading fruit (aardbei en kiwi), honing en kaneel. Ik maak gelijk een pot thee die ik tijdens het werken leeg kan drinken. Ik heb echt moeite om voldoende water te drinken en moet daar echt meer op gaan letten.
Eindelijk, eindelijk, eindelijk weer een eetplanning gemaakt. Ik gaf het een tijdje geleden als de ultieme tip, maar het lukt me nog niet om dit zelf consequent te doen. Terwijl het zoveel werk scheelt! Nu moet ik eerlijk toegeven dat ik de eetplanning maakte omdat ik gerechten uit kookboeken wil maken die ik heb ontvangen om te reviewen. Soms is het even zoeken naar bepaalde ingrediënten en dan werkt het niet om op stel en sprong met een gerecht aan de gang te gaan. Een goede voorbereiding is het halve werk. En dus ging ik aan de slag met een planning voor woensdag tot en met zondag. Inspiratie haalde ik uit de boeken Vegarabia en SLA. Het eerste gerecht waarmee ik aan de slag ging was boekweitrisotto.
Het officiële marathonschema is inmiddels begonnen. Dat betekent dat de laatste dertien weken zijn ingegaan. De trainingen van de club zal ik de komende weken niet vaak bijwonen aangezien ik mijn eigen schema volg. Een schema waarin behoorlijke pittige intervallen zijn opgenomen en waar ik weer vol aan de bak moet. 's Ochtends moest ik eerst nog werken, maar om me mentaal voor te bereiden had ik gelijk mijn loopspullen al aangetrokken. Dat is het voordeel van werken vanuit huis. Niemand die het ziet… Maar voordat het zover was werd er eerst nog ontbeten en geluncht. Op loopdagen probeer ik altijd goed rekening te houden met wat ik eet zodat ik daar onderweg geen last van krijg. Dat je eten omhoog komt of krampen krijgt wil je gewoon niet hebben.
Sportkleding aan, sportkleding uit. Het was een intensieve bootcamp maandag. Het regende wel, maar het leek aardig droog te worden en te blijven op het moment dat we daadwerkelijk gingen starten. Het onweerde ook wel een beetje, maar ach, dat was tegen 20.00 uur wel voorbij. Ik had me keurig op tijd omgekleed om gehaast te voorkomen, schoof achter mijn computer, zag het Facebookbericht over de afgelasting van de training en zuchtte een keer diep. Damn, had ik me mentaal helemaal voorbereid ging de les vanwege de kans op nog meer onweer niet door. Ongepland dus nog een tweede rustdag na mijn intensieve duurloop van zaterdag. En ik wilde zo graag de calorieën van mijn pizza van zondag verbranden.
Zo bont als ik het vandaag heb gemaakt met eten, is me de afgelopen vier weken nog niet overkomen. Slecht en onregelmatig zijn wel de toverwoorden. Man oh man en dan aan het einde van de dag ook nog buikpijn hebben. Zal vast mijn schuldgevoel zijn die op aan het spelen was. Overigens was het een bijzonder geslaagde dag hoor! Ik maakte een uitstapje naar Amsterdam voor een leuk event en genoot van mijn rustdag na vijf dagen intensief bewogen te hebben. Ik probeer echt mijn rustdagen tactisch te plannen, met name voor een intensieve lange duurloop. Het is toch een aanslag op je lijf en daar wil ik zo uitgerust mogelijk aan beginnen. Maar nu zijn jullie natuurlijk benieuwd waarom het zo'n 'slechte' dag was qua eten. Of niet soms?