Vol goede moed begon ik aan mijn zondag. De eerste serieuze duurloop in aanloop naar de marathon stond vandaag op het programma. Er zou 12,5 kilometer gerend gaan worden. Met een ontbijt van pannenkoeken van amandelmeel en kokosmeel moest ik er klaar voor zijn. Het recept voor de pannenkoeken haalde ik uit een kookboek met paleo recepten. Ik ben er nog niet helemaal over uit of dit een succes is, aangezien ze nogal droog waren. Kan natuurlijk ook komen omdat ik ze een dag van tevoren al had gemaakt en deze in de magnetron had opgewarmd. Het was in ieder geval een handig ontbijt voor op de camping. Na een kop thee en wat water op naar het bos. In aanwezigheid van twee stoere mountainbikende jongetjes ging het eerste rondje op een sukkeldrafje.
Allereerst super bedankt voor alle leuke reacties op mijn challenge om de komende 120 dagen mezelf klaar te stomen voor een marathon en ondertussen ook nog de nodige kilo's te verliezen. Het liefst 15 kg, maar of dat realistisch is in dat tijdsbestek... In ieder geval ontving ik via alle mogelijke kanalen ontzettend veel lieve reacties van bekenden en onbekenden die mijn verhaal herkenden en me succes wensten en me lieten weten met me mee te leven. Het is een enorme stok achter de deur en iedere keer als ik wil zondigen denk ik aan iedereen die weet wat ik aan het doen ben. Maar dat niet alleen, ik moet mezelf ook nog 'verantwoorden' op mijn blog. En dus denk ik wel twee keer na voordat ik een broodje pak, chips wil gaan eten of neig naar een vette koek.
Dat was dag 1 van 120. Het luchtte wel op om het eens goed van me af te schrijven en mezelf te realiseren dat ik zo niet verder wil. Om dit goede gevoel vooral vast te houden heb ik vrijdagmorgen een goede start gemaakt door om 7.00 uur te gaan zwemmen. Jaren geleden zwom ik 80 banen schoolslag, maar nu ben ik weer aan het opbouwen en deed ik er normaal gesproken 50. Omdat er best een tandje bij mag, gelijk opgetrokken naar 60 banen. En dat voelt goed! Door 45 minuten te zwemmen heb ik gelijk een deel van de mezelf opgelegde beweging gehad. Een uur bewegen per dag hoeft niet zo moeilijk te zijn, als je je momenten er maar voor kiest.
Nee, zover laat ik het echt nooit meer komen. Ik hoor het mezelf nog zeggen. En toch, toch ben ik jaren later weer bijna 82 kilogram. Het zijn cijfers die ik nooit meer op de weegschaal wilde zien staan, maar die nu angstvallig dichtbij komen. De trieste tussenstand van deze morgen is 79,9 kilogram. Mijn kleren zijn onderhand bijna allemaal te klein. De extra laag vet op mijn bovenarmen, bovenbenen en bij mijn buik zit me in de weg. Iedere dag neem ik me voor om af te gaan vallen, om de extra 15 kilogram nu voorgoed vaarwel te gaan zeggen. Maar het lukt tot dusver niet echt. Of laat ik zeggen echt niet. Maar jij eet toch zo gezond? Het is een veelgehoorde opmerking. Dat heb ik natuurlijk zelf in de hand gewerkt met al mijn blogs en posts op social media.
Op Heel Holland Bakt na en enkele films en documentaires, kijk ik eigenlijk niet tot nauwelijks naar programma's over koken. Ik ken mensen die dagelijks naar 24Kitchen kijken en wegdromen bij gerechten die ze vervolgens nooit zelf gaan maken. Zo zonde van mijn tijd. Ik duik liever zelf de keuken in om te experimenteren nadat ik ergens over heb gelezen of naar aanleiding van tips en tricks van internet. Voor Yvette van Boven maak ik echter een uitzondering. Zij is van maandag 17 tot en met vrijdag 28 augustus bij de VPRO op NPO2 te zien met haar eigen kookprogramma Koken met Van Boven. In vind haar kookboeken super. Niet alleen vanwege de recepten, maar ook door de vormgeving. Dat ik hierin niet alleen sta blijkt wel uit het feit dat Home made een van de best verkochte kookboeken van Nederland is!