Geen 115 kilometer Petranpad vandaag (2 oktober) voor mij, maar een rondje stad van 11 kilometer. Ik ben (bijna) weer hersteld van mijn blessure, maar dat heeft twee maanden geduurd voordat ik weer met plezier en redelijk pijnvrij kon hardlopen. Voor mijn medelopers van Continu 2 Ultra was het vandaag de afsluiting van vier maanden voorbereiding voor de ultra, voor mij voelt het een beetje als het startpunt voor nieuwe avonturen.

Voet laten kraken

Na maanden van fysiotherapie, bezoekjes aan de osteopaat en sportmasseur, was er begin september een ‘doorbraak’. Ik ging naar een nieuwe fysio en die ging mijn voet kraken. Sindsdien loop ik nagenoeg pijnvtij. Zo fijn! Ondertussen waren er ook twijfels ontstaan of mijn steunzolen (vanwege beenlengteverschil) nog wel nodig waren. Ik heb daarom maar besloten om ze niet meer te gaan dragen en het hardlopen gewoon zonder steunzolen te proberen. Het was een uitprobeersel, wetende dat ik eind september naar een podoloog zou gaan.

Moeilijke voeten

Bij de podoloog kreeg ik de bevestiging dat ik mijn steunzolen niet nodig heb. Het probleem zat niet in een mogelijk beenlengteverschil, maar in het feit dat ik moeilijke voeten heb. Ja echt. Mijn linkervoet is minder flexibel dan zou moeten en er zit een blokkade waardoor mijn voet zich niet goed kan afwikkelen. Dit gaat via een ‘omweg’, waardoor mijn voet bij iedere beweging naar links kantelt en dat heeft effect op de spieren in de rest van mijn lijf. Hierdoor ontstonden de klachten in mijn bil. In het meest gunstige geval is dit probleem verholpen met drie behandelingen bij de fysio, in het ongunstigere geval moet ik alsnog aan de zolen die voorkomen dat mijn voet naar links blijft kantelen.

Plannen maken

Inmiddels ben ik al weer lekker aan het opbouwen. Eerst nog met wandelpauzes, die steeds minder werden. Daarna weer eens een intervaltraining meedoen en tot slot deze week weer bootcamp. Het blijft goed luisteren naar mijn lijf, maar ik ben weer terug. En dat betekent dat er weer plannen gemaakt worden. En heel stiekem ook al gemaakt zijn. Mijn eerste doel is om voor het einde van het jaar minstens een marathon gelopen te hebben. Het liefst nog een vijftiger, maar de komende maand zal uitwijzen wat wijsheid (en haalbaar) is. En dan volgend jaar hopelijk alsnog een honderd. Gewoon, om het eens gedaan te hebben. Vooralsnog wordt het een ‘eens maar niet zo snel weer’. En waarom? Omdat er ook nog multi stage trails op mijn lijstje staan. En dat lijkt me net weer wat leuker dan een hele lange loop op een dag. Kortom, ik heb er weer zin in!

 Op de hoogte blijven van mijn hardloopavonturen? Volg mij dan op Instagram of Strava.