‘Met de beste versie van mezelf aan de start staan van mijn 100 kilometer ultra op 9 juli. Dat is mijn voornaamste doel. Niet alleen op het gebied van voeding, maar ook qua training en mentale gesteldheid.’ Dat antwoord appte ik Eva van e-body op haar vraag wat ik onder haar begeleiding wil bereiken, met name als het gaat om voedingsadvies. Afgelopen week spraken we met elkaar over mijn huidige voedingspatroon en de wens om 6 tot 8 kilo af te vallen.

Laten versloffen

Gezond eten, ik weet best wel hoe dat moet. Er waren jaren dat ik het echt goed voor elkaar had en lekker in mijn vel zat. Maar de afgelopen drie jaar heb ik het laten versloffen. Het werd een opgave om ‘gezond’ te eten. Ik was onrustig, had niet de juiste mindset om te veranderen. Nu heb ik de rust weer gevonden. Ik heb geleerd beter naar mezelf te luisteren en grenzen te stellen. En dat is belangrijk, want ik ben er ondertussen wel achter dat ik bij stress of frustratie sneller naar bijvoorbeeld pizza, patat of snoep grijp. Als een soort troost.

Ja maar …

Met Eva wisselde ik van gedachten over gezonder eten en spraken we af dat ik om te beginnen gedurende een week een eetdagboek zou bijhouden. Op de fiets terug naar huis ging er van alles door mijn hoofd. En die gedachten hadden niets te maken met enthousiasme om aan het werk te gaan met mijn gewicht. Nee, het was: ja maar, ik wil niet … En nu kan ik niet meer … Eigenlijk wil ik gewoon … Toen dacht ik weer aan het doel dat ik mezelf had gesteld: de beste versie van mezelf worden. Iets zeggen is makkelijk, maar het vervolgens ook doen, gaat niet zonder slag of stoot. En dat realiseerde ik me daarna. Als ik af wil vallen en beter in mijn vel wil zitten, dan gaat dat net als alle andere aspecten die ik wil trainen/verbeteren, met vallen en opstaan.

Vallen en opstaan

Fail, fail hard, fail better. Ergens las ik deze quote en dat probeer ik mezelf steeds voor te houden. Niets gaat direct goed of feilloos. Het is een proces van vallen en opstaan. Maar ergens heb ik nog steeds het gevoel dat ik iets in één keer goed moet doen. Dat ik geen fouten mag maken. En in het geval van afvallen en voeding, dat ik nooit meer gebak mag eten, een pizza of noem maar op. Maar zo zwart-wit is het niet. Het gaat er bij mij ook niet om dat ik binnen een half jaar in maatje 36 pas, maar wel dat ik een gewicht heb waar ik me lekker bij voel, een lijf dat past bij mijn sportieve uitdagingen.

Poging 67 om af te vallen

Net als vele anderen met mij ben ik vanaf 1 januari weer begonnen met op mijn voeding letten. Poging 67 onderhand. Maar twee weken later ben ik 2,3 kg kwijt, voel ik me veel energieker en lijk ik het vol te houden. Toch is het fijn om een stok achter de deur te hebben. Want laat ik heel eerlijk zijn, deze feestdagenkilo’s waren ook wel de makkelijkste om te verliezen. Straks is dat effect uitgewerkt en moet ik het echt hebben van het maken van verstandigere keuzes. En dus is een beetje hulp meer dan welkom.

Op de hoogte blijven van mijn hardloopavonturen? Volg mij dan op Instagram of Strava.