Mijn vingers jeuken. Tussen de woorden mijn en vingers had ik graag nog groen willen zetten, maar als ik dat doe dan hou ik mezelf een beetje voor de gek. Ik bezit geen groene vingers, getuige de vele kruidenplantjes die het bij mij binnen niet redden. Met mijn vierkante meter moestuin heb ik meer succes. Op de een of andere manier lukt daar het meeste wel! Hoewel, ook daar ging vorige jaar het nodige mis. Het moestuinseizoen kan weer beginnen. Ik begin alvast binnen met de moestuinpotjes van Albert Heijn. Die acties bij Albert Heijn zijn zo gek nog niet.
Lessen geleerd van vorig jaar
En hoewel deze voornamelijk op kinderen gericht lijkt, doe ik net alsof ik de reclames niet zie, verzamel ik driftig mee en koop ik ook de speciale bak waarin ik de potjes neer kan zetten. Uit mijn eerste vierkante meter moestuinseizoen heb ik een aantal lessen geleerd. Ten eerste dat ik niet te fanatiek moet zaaien. De lente-uitjes stonden veel te dicht op elkaar en kregen niet de kans om te groeien. Worteltjes? Zaai ze niet in je bak, want de grond is niet diep genoeg om ze te laten groeien tot ‘echte’ wortels. Oh en dan munt. Natuurlijk had ik de verhalen gehoord dat dit zich door je hele (moes)tuin gaat verspreiden, maar wie was er eigenwijs?
Moestuin seizoensklaar maken
Lessen voor dit jaar: alleen groenten of kruiden zaaien die boven de grond groeien. Geen wortels in ieder geval of prei, maar wellicht toch nog eens bieten proberen en natuurlijk radijs. Lente-ui zaaien we dit jaar in mindere mate en sla krijgt zeker weer een plekje. Dat groeit bijna vanzelf. Door de moestuinpotjes krijg ik er weer helemaal zin in. Deze week even mijn moestuinbak seizoensklaar maken en kijken wat ik naast de moestuinpotjes nog kan gaan zaaien. Mijn droom is ooit om een echte eigen moestuin te hebben, maar daar is de tijd nu nog niet rijp voor. Eerst maar eens aan mezelf bewijzen dat ik het op een vierkante meter onder controle heb en dan kan het echte werk beginnen. Hopelijk heb ik er dan ook meer tijd voor!
Je eigen eten 'verbouwen'
Je eigen eten ‘verbouwen’ heeft een bepaalde aantrekkingskracht. Natuurlijk is er niets makkelijker dan een prei, komkommer, tomaten of paprika uit het schap in de supermarkt te pakken, maar het voelt toch altijd net iets beter als het uit eigen grond komt of als goede tweede bij een lokale boer vandaan. In Arnhem zie je, naast boeren die hun groenten verkopen, steeds meer initiatieven waar je eveneens lokale groenten kunt halen. Ik juich het toe, maar moet nu alleen de stap nog zetten om daar ook daadwerkelijk inkopen te gaan doen. Maar zo gaat het vaak met dingen. Het moet onderdeel uit gaan maken van je routine en daarna gaat het bijna vanzelf!
Heb jij ook groene vingers?