Over de helft! De eerste drie maanden van mijn trainingsschema voor de Lakeland Trails Ultra 100km zijn achter de rug. De tijd vliegt en het aftellen is bijna begonnen. De trainingen gaan nog steeds super goed en werpen hun vruchten af. Als ik een hoogtepunt van de maand maart moet benoemen, dan staat met stip op één mijn trailweekend in Schotland. Een goede tweede is het gemak waarmee ik loop.

Tempo buiten mijn comfortzone

Over mijn trailweekend in Schotland schreef ik al eerder een blog. Mocht je deze nog niet hebben gelezen, klik dan (op het woordje) hier. Eind maart liep ik de Keelventrail in Someren van ongeveer 22 km waar ik mezelf verbaasde. Het was niet mijn bedoeling, maar het liep zo lekker dat ik besloot om een tempo buiten mijn comfortzone te pakken. Ik heb het ongetwijfeld eerder verteld, maar ik ben een ‘veilige loper’. Daarmee bedoel ik dat ik liever wat langzamer loop en weet dat ik dat tempo goed kan volhouden, dan dat ik mezelf uitdaag. Tijdens de Keelventrail besloot ik dat het tijd werd om mezelf een schop onder mijn kont te geven. Het was niet mijn bedoeling om met de tong op mijn schoenen over de finish te komen, maar gelukkig zitten er nog genoeg tempo’s tussen ‘rustig’ en ‘hard’. Meer dan tevreden kwam ik over de finish. Zo fijn om te merken dat alle trainingen effect hebben. Ik merk het ook als ik op asfalt loop. Ook dan ligt mijn ‘basistempo’ een tikje hoger.

Gewichtige zaken

Tijd voor gewichtigere zaken. Bij mijn voornemen om met de beste versie van mezelf aan de start te staan, hoorde ook het kwijtraken van overtollige kilo’s. Het is me in maart gelukt om onder de 70kg te duiken en inmiddels sleep ik 7,2 kg minder mee dan op 1 januari. Een resultaat om trots op te zijn. Mijn lijf is nu echt aan het veranderen en dat geeft een echte boost. Streng diëten doe ik overigens niet. Ik probeer voedzaam te eten en samen met alle trainingsarbeid verlies ik mijn kilo’s. Mijn einddoel? Het zou mooi zijn als ik onder de 65kg kan duiken, maar dat gaat niet ten koste van alles. Ik wil wel genoeg energie hebben om mijn trainingen te kunnen doen.

Toch de klos na twee jaar

Maart was ook de maand dat corona mij te pakken kreeg. Twee jaar kunnen ontlopen, maar nu toch de klos. Gelukkig kwam ik er goed doorheen en had ik op een avondje koude rillingen na eigenlijk weinig klachten. Ik was tijdens het hardlopen wel wat kortademig de eerste weken, maar bij iedere training werd het minder. Toch had de besmetting ook een voordeel: ik kon nu zorgeloos naar het concert van Skunk Anansie. Een paar dagen voor het concert zou plaatsvinden werd het testen voor toegang afgeschaft. Ik zag het niet zo zitten om in een grote mensenmassa te zijn met kans op besmetting. Om nog even je geheugen op te frissen; in die tijd waren er nog dagelijks 50.000 tot 60.000 positieve gevallen. Best een kans dat je dan met iets meer dan een goede herinnering aan het concert thuiskomt. Nu kon ik onbezorgd genieten!

Meer kracht in mijn lijf

Kracht maakt ook nog steeds deel uit van mijn trainingsschema en ook daar merk ik de positieve effecten van. Ik heb veel meer kracht in mijn lijf. Soms fiets ik in de 6e versnelling (normaal is dat altijd de 5e versnelling) en heb ik het niet eens door. En nee, dan heb ik niet wind mee. Kortom, de maand mij was, op corona na, eentje voor in de boeken. Op alle fronten vooruitgang geboekt. En ik heb er nog steeds lol in. Ook belangrijk! Tenslotte train ik toch gemiddeld wel vijf dagen in de week. Hopelijk zet de stijgende lijn zich in april verder door. Met nog minder dan drie maanden te gaan, is het tijd om de verplichte spullen, die ik nog niet heb, aan te schaffen. Ook ben ik me mentaal aan het voorbereiden op de trail. Ik heb een kaartje met het hoogteprofiel geprint en een overzicht van de verzorgingsposten met de cut-off tijden. De race ga ik indelen op basis van de verzorgingsposten. Gemiddeld is er rond iedere 10 kilometer eentje. Met name de eerste uren zitten er nog wel wat hoogtemeters in het parcours. Als langzaam de zon op begint te komen, dan kan ik me gaan opmaken voor een stuk (relatief) vlak. De rest heb ik nog niet zo in mijn hoofd zitten, maar over een maand kan ik het je vast allemaal vertellen!

Op de hoogte blijven van mijn hardloopavonturen? Volg mij dan op Instagram of Strava.