De liefde voor een kookboek kan op verschillende manier ontstaan. In het geval van Vegarabia was ik al verloren na het zien van de voorkant. Natuurlijk zegt een voorkant niets over de inhoud van het boek, maar de verwachtingen waren hooggespannen. Eten uit het Midden-Oosten associeer ik bovendien niet direct met vegetarisch eten. Vraag me niet waarom, maar als ik denk aan het eten uit dit deel van de wereld dan is het een keur aan vlees en vis die op mijn netvlies verschijnt. Des te nieuwsgieriger was ik naar de inhoud van het boek. Ik ben in eerste instantie echt een 'bladeraar'. Ik blader verschillende keren zonder plan door het boek en plak stickertjes bij gerechten die ik zeker wil gaan maken.

Geroosterde quinoa met koriander

Een van de eerste gerechten die ik heb gemaakt is geroosterde quinoa met koriander, limoen en krokante pompoen. Eentje in de categorie: vanmiddag besluiten en vanavond maken. Geen ingrediënten waarvoor je stad en land hoeft af te gaan, maar zaken die je al in huis hebt of bij de supermarkt om de hoek kunt halen. Met uitzondering dan van bijvoorbeeld de Turkse rode chilivlokken, maar met mijn potje oer-Hollandse chilivlokken kan ik ook heel goed uit de voeten. Ook het gerecht met de geroosterde noten, zaden en granen met geplette kersen, kruiden en geitenkwark (ja, dat is de 'naam' van het gerecht; een hele mond vol) was een prettige kennismaking met de vegetarische Arabische keuken.

Linzensoep met citroen

Inmiddels is het volgende gerecht ook al uitgezocht en verheug ik me op het maken van linzensoep met citroen en saffraan-roerei. Iets heel anders dan salade. Vooral naar de combi van saffraan met ei ben ik benieuwd. En na de soep? Dat zien we dan wel weer. Er valt echt meer dan genoeg te ontdekken. Zo kan ik nog aan de slag met gevulde courgettes gekookt in yoghurt, met hazelnootfalafel met tahin-creme fraîche, perzische baghali polow met borlottibonen en dille of sfiha met kruidige krenten en kaneel-gemberroom. Die vegetarische Arabische keuken is zo gek nog niet.

Uitleg over de ingrediënten

Ik weet niet hoe het met jou zit, maar ik lees eigenlijk nooit het voorwoord of verhaaltjes in een kookboek. Ik ben echt iemand die plaatjes kijkt en aan de hand daarvan met een gerecht aan de slag gaat. Nu ik steeds vaker een review over boeken schrijf dwing ik mezelf wel om het boek van kop tot staart te bekijken en maar goed ook want de meeste kookboeken bevatten best nuttige tips. Zo staat achterin Vegarabia uitleg over de ingrediënten en tips. Bijvoorbeeld wat voor soort bouillon je het beste kunt gebruiken en wat za'atar nou eigenlijk is. Ik heb het thuis in een potje in mijn kast staan, maar verder dan: het ruikt lekker en smaakt goed bij dat en dat gerecht, kom ik niet.

Mijn conclusie over Vegarabia

Het zal je waarschijnlijk niet verbazen dat ik best positief ben over Vegarabia. Het is een weliswaar groot maar handzaam kookboek die keurig open blijft liggen op de pagina die je maar wilt. Hoewel er helaas niet bij ieder gerecht een foto staat is er genoeg beeld om het water in je mond te doen laten lopen bij het doorbladeren van het boek. De foto's zijn gevarieerd, soms wat (te) donker, en geven een goed beeld van de gerechten. De recepten zijn duidelijk omschreven. Hoeveel tijd de bereiding kost staat er helaas niet bij, wel voor hoeveel personen het is of hoeveel porties. De minpunten wegen wat mij betreft niet op tegen de pluspunten en dus zou ik je dit kookboek zeker aanraden als je op zoek bent naar een laagdrempelig kookboek en kennis wilt maken met de (vegetarische) Arabische keuken. 

En weet je wat helemaal leuk is? Ik mag uit het boek een recept met jullie delen! Hoe klinkt linzen met zoete wortel, dadels en goudkleurige room? Een dezer dagen online zodat je volgende week ook kunt proeven van de vegetarische Arabische keuken.