Het officiële marathonschema is inmiddels begonnen. Dat betekent dat de laatste dertien weken zijn ingegaan. De trainingen van de club zal ik de komende weken niet vaak bijwonen aangezien ik mijn eigen schema volg. Een schema waarin behoorlijke pittige intervallen zijn opgenomen en waar ik weer vol aan de bak moet. 's Ochtends moest ik eerst nog werken, maar om me mentaal voor te bereiden had ik gelijk mijn loopspullen al aangetrokken. Dat is het voordeel van werken vanuit huis. Niemand die het ziet… Maar voordat het zover was werd er eerst nog ontbeten en geluncht. Op loopdagen probeer ik altijd goed rekening te houden met wat ik eet zodat ik daar onderweg geen last van krijg. Dat je eten omhoog komt of krampen krijgt wil je gewoon niet hebben.
Sportkleding aan, sportkleding uit. Het was een intensieve bootcamp maandag. Het regende wel, maar het leek aardig droog te worden en te blijven op het moment dat we daadwerkelijk gingen starten. Het onweerde ook wel een beetje, maar ach, dat was tegen 20.00 uur wel voorbij. Ik had me keurig op tijd omgekleed om gehaast te voorkomen, schoof achter mijn computer, zag het Facebookbericht over de afgelasting van de training en zuchtte een keer diep. Damn, had ik me mentaal helemaal voorbereid ging de les vanwege de kans op nog meer onweer niet door. Ongepland dus nog een tweede rustdag na mijn intensieve duurloop van zaterdag. En ik wilde zo graag de calorieën van mijn pizza van zondag verbranden.
Zo bont als ik het vandaag heb gemaakt met eten, is me de afgelopen vier weken nog niet overkomen. Slecht en onregelmatig zijn wel de toverwoorden. Man oh man en dan aan het einde van de dag ook nog buikpijn hebben. Zal vast mijn schuldgevoel zijn die op aan het spelen was. Overigens was het een bijzonder geslaagde dag hoor! Ik maakte een uitstapje naar Amsterdam voor een leuk event en genoot van mijn rustdag na vijf dagen intensief bewogen te hebben. Ik probeer echt mijn rustdagen tactisch te plannen, met name voor een intensieve lange duurloop. Het is toch een aanslag op je lijf en daar wil ik zo uitgerust mogelijk aan beginnen. Maar nu zijn jullie natuurlijk benieuwd waarom het zo'n 'slechte' dag was qua eten. Of niet soms?
Uitslapen is er voor mij niet bij dit weekend. Op zaterdag vroeg uit de veren om 20 kilometer hard te gaan lopen. Pannenkoekjes bakken, water en koffie drinken en gaan. Ik mag (of beter gezegd moet) in mijn eentje en daar kijk ik best tegenop. Ik ben het wel gewend om langere afstanden alleen te lopen, maar dat is alweer even geleden. Anyway, even door de zure appel heen en dan zul je zien dat ik er achteraf weer om lach. De zon schijnt, dus ik trek een tanktop aan. Zo sla ik twee vliegen in een klap. Ik doe mijn duurloop en kleur tegelijkertijd mooi bij.
En dan is het alweer vrijdag. Tijd om te wegen. Zou het net zo gaan als vorige week? Of heb ik deze week wel weer de daling ingezet. Aan mijn kleren kan ik nog niet zo heel veel merken. Ja, mijn pas gewassen spijkerbroek (de laatste die ik nog aankon) lijkt iets beter te passen, maar verder geen enkele indicatie. Dus er staat me niets anders te doen dan op de weegschaal gaan staan. De stand: 76,9kg. Dat betekent zeven ons minder dan vorige week. Het is geen kilo, geen anderhalve kilo, maar toch weer een dalende lijn. Dat maakt het totaal na vier weken op -3kg. Hoewel ik eerlijk gezegd wel op meer had gehoopt, aangezien dit in mijn ogen de 'makkelijke' kilo's moeten zijn, is het goed zo.