Over precies twaalf weken sta ik aan de start van mijn tiende marathon. Dit keer de Berenloop op Terschelling. Iedereen die ook marathons loopt weet dat over het algemeen bij twaalf weken voor de start het trainingsschema begint. Voor mij is dat altijd weer een dingetje. Welk schema neem ik, wat past bij mij en hoe ga ik dit keer een poging doen om mijn PR te verbeteren?
Ik ben nu drie maanden bezig met afvallen. En de resultaten mogen er zijn! Ik ben inmiddels 6,8 kg afgevallen. Het is voor mijn omgeving inmiddels goed zichtbaar en iedereen vraagt hoe ik het doe. Streng dieet? Calorieën tellen? Mijn geheim: niet meer vreten.
Extra kilo’s
Ik sport vijf keer in de week, eet best gezond, maar toch had ik overgewicht. Voor collega’s, clubgenoten, familie en vrienden én voor mezelf (hoewel ik natuurlijk weet hoe het komt) moeilijk te rijmen. Sportief en gezond eten en dan toch wat extra kilo’s meeslepen. Ik voelde me er zelf ook niet lekker bij (kleren zaten strak, hardlopen ging minder goed, had weinig energie), dus de knop moest om. En tot dusver gaat het goed. Helaas niet (meer) zo hard als ik zou willen en dat blijft nog wel een gevecht. Ik wil mezelf niet uithongeren en gewoon sportieve prestaties blijven leveren.
Focus op gewicht
Na drie weken stond ik afgelopen week weer op de weegschaal bij Gitte van Kies-Gezond die mij helpt om op een goede manier van mijn kilo’s af te komen. In gewicht was ik slechts 0,8kg afgevallen, mijn vetmassa is afgenomen van 39,1% tot 33,3% én mijn stofwisselingsleeftijd is nog verder gezakt (van 54 naar 43). Ik ben nog steeds gefocust op het gewicht en ben dan bijna blind voor de andere resultaten, maar gelukkig is Gitte er die aangeeft dat ik op de goede weg ben. Ik wil het liefste nog 7 kilo kwijt, maar daar zal ik langer voor nodig hebben dan drie maanden. Mei 2018 heb ik als streefdatum, dus ik lig goed op schema.
Eerlijk zijn
Vanaf het moment dat ik aan de buitenwereld heb laten weten dat ik aan het afvallen ben, ben ik ook open en eerlijk over de reden van mijn overtollige kilo’s. En dat helpt. Door erover te praten ben je je keer op keer bewust van het feit dat je dit niet meer wilt, dat je je er alleen meer slechter door gaat voelen en in een neerwaartse spiraal komt. Om je een idee te geven van de ‘smoesjes’ die ik gebruikte zet ik er vijf voor je op een rij.
1. ‘Ik heb zin in koffie.’
Als we met de auto onderweg waren van of naar familie, vrienden of wat dan ook, even stoppen bij het tankstation voor koffie. Maar eigenlijk werd er door mij nooit alleen maar een kop koffie afgerekend, er lag altijd een muffin, stroopwafel of gevulde koek naast. Of nog een mooie: in een restaurant altijd koffie nemen omdat je er dan een koekje bij krijgt ...
2. ‘Ik moet echt even iets eten.’
In het aandikken van mijn ‘hongergevoel’ was ik ook een held. Mijn hongergevoel had dan nooit iets te maken met een rammelende maag, maar altijd met de drang naar vreten.
3. ‘Ik heb niet zo’n trek in avondeten.’
Nee, gek is dat als je net een paar uur eerder jezelf te buiten bent gegaan aan een rol koekjes en een grote rol Smarties. Maar ja, dat ga ik natuurlijk niet zeggen. Dus dan is het: ik voel me niet zo lekker
4. ‘Hier tanken is makkelijker.’
Tanken deed ik zo min mogelijk bij onbemande tankstations. Nee, altijd liep ik naar binnen om te betalen. En nooit liep ik naar buiten met alleen het bonnetje. Op de een of andere manier zaten er in mijn linkerhand altijd één of twee repen of koeken.
5. ‘De 1e van de maand is een mooie datum om te beginnen.’
En laat het nou net steeds ergens halverwege de maand zijn als ik dit dacht. Tegen de tijd dat het de eerste van de maand was, was ik mijn ‘goede voornemen’ allang weer vergeten en bleef ik maar hangen in mijn vicieuze cirkel.
Altijd bezig met eten
Als eten je leven beheerst, dan ga je gekke dingen doen. Het gedrag is wel een beetje te vergelijken met dat van alcoholisten of drugsverslaafden. In mijn geval was ik altijd bezig met eten, altijd aan het bedenken waar ik wat kon eten en ik wilde altijd meer. Voor mij moet het altijd meer zijn en eten tot je over je grens bent. En nu … nu doe ik dit al drie maanden niet meer. Zo van de een op de andere dag. Hoe dat kan? Ik denk dat daar mijn prestatiedrang om de hoek komt kijken. In mei ben ik met Gitte begonnen en hebben we een doel gesteld. Mijn prestatiedrang om dat doel te bereiken wint het dan van mijn ‘vreetzucht’.
Het gevaar
Maar daarin schuilt ook gevaar. Nu ik minder snel afval dan voorheen merk ik dat ik sneller wil vervallen in oud gedrag en mezelf weer meer eten toesta. Het zijn geen vreetpartijen, maar ik neem wel weer wat vaker toastjes, alcohol of een minder gezond tussendoortje. Helemaal niets mis mee, maar ik moet er wel voor waken dat ik weer teveel calorieën naar binnen werk. Wat dat betreft werkt het beter als ik streng voor mezelf ben en duidelijke regels stel. Eigenlijk hetzelfde met snoepen. Als je geen snoepje neemt is er niets aan de hand, maar zodra je er eentje hebt genomen ...
Woon je in de buurt van Arnhem en ben je benieuwd naar jouw eetpatroon? Op de website van Kies-Gezond kun je een eetdagboek downloaden. Houd dit dagboek zeven dagen bij, stuur het terug en dan ontvang je van Gitte een gratis voedingsanalyse.
Benieuwd wat er niet mag ontbreken in mijn keuken, wat mijn favoriete land (keuken) is en of ik zou kiezen voor nooit meer zoet of hartig? In deze foodtag geef ik antwoord op deze en andere vragen.
Kwark met fruit. Dat was tot twee maanden geleden op werkdagen mijn ontbijt. Dag na dag. Toen ik in mei begon met afvallen, was een van de aandachtspunten gevarieerder ontbijten. Smoothies, pannenkoekjes met banaan, plantaardige yoghurt, havermout, teff; de mogelijkheden zijn legio. Maar waar ik echt fan van ben (geworden), is overnight oats.
Afvallen doe je voor jezelf en niet voor een ander, maar als je dan het punt bereikt dat jouw gewichtsverlies anderen op gaat vallen, dan is dat toch een mijlpaal. Ik ben nu twee maanden ‘onderweg’ en ben officieel 5,4 kg kwijt. Geen slechte score, ook als je bedenkt dat ik daarvan nog twee weken op vakantie ben geweest.