Ik beken: fruit eten is niet mijn sterkste punt. Niet omdat ik het niet lust, maar op de een of andere manier schiet het er altijd bij in. Gelukkig zijn er volop mogelijkheden om toch je dagelijkse portie binnen te krijgen. Ik maak graag smoothies en eet ‘s ochtends bijna altijd kwark met fruit zoals een banaan, aardbeien of blauwe bessen. Op dagen dat ik in de ochtenduren geen fruit eet, probeer ik dit in vloeibare vorm binnen te krijgen. Mijn nieuwste ontdekking: een sapje van watermeloen, aardbei en citroen. Gelukkiger kun je me momenteel niet maken!
Het mooie aan hardlopen is dat je je grenzen kunt verleggen. Hoeft niet, mag wel. Ik ben zo iemand die graag net een stapje meer zet. Als diesel doe je mij geen plezier met een korte afstand. Hoe langer ik loop, hoe lekkerder het gaat. Inmiddels heb ik tien ‘reguliere’ marathons uitgelopen. En nu wil ik meer. Ik ben begonnen met trailen en kan daar helemaal mijn ei in kwijt. Maar toch kan ik het marathonlopen ook niet loslaten. En laat er nou een mooie ‘combi’ zijn: de Great Wall Marathon. En over 100 dagen is het zover.
Wat is jouw bijzondere doel in 2018? Toen ik deze vraag op Losse Veter las, werd ik meteen getriggerd. Normaal gesproken doet ik bijna niet mee aan winacties waarbij ik moet aangeven waarom ik ergens kans op wil maken. Er zijn altijd wel mensen die leukere, betere en originelere antwoorden hebben. Maar hé, ik ga gewoon iets ontzettend gaafs doen in mei en dat wilde ik best delen. En guess what? Ik werd geselecteerd. Mijn ‘prijs’: hardloopschoenen van 361° testen.
Hardlopen over de Chinese Muur
Voor wie het gemist heeft: ik ga 19 mei de Great Wall Marathon lopen. Dat betekent 42,195 kilometer hardlopen inclusief 5.164 traptreden op de Chinese Muur. Ben ik helemaal gek geworden? Mmm… vraag me dat na 19 mei nog maar eens. Maar hoe fantastisch is het om zo’n marathon te lopen? En dat wilde ik best delen met Losse Veter en 361°. Gaat de 361° Meraki straks mee in mijn reisbagage?
Model voor een dag
Afgelopen zaterdag was ik samen met vier andere lopers uitgenodigd op het kantoor van 361° in Haarlem. Na een uitleg over het merk en de schoenen was het tijd om op pad te gaan. Compleet in 361°-tenue en -schoenen gingen we het park in waar de nodige foto’s werden gemaakt en ook werd er gefilmd. Het resultaat is begin maart te bewonderen in het nieuwste nummer van Losse Veter. Wat ik deze dag wel heel bijzonder vond, is dat vijf wildvreemden elkaar zo snel weten te vinden. Al kletsend vergaten we helemaal waar we eigenlijk voor kwamen: schoenen testen. Gelukkig mochten de schoenen en de outfit meer naar huis en is inmiddels de eerste training op mijn Meraki’s gelopen.
Feiten op een rij over de 361°
Maar wie of wat is 361° eigenlijk? Het is een van oorsprong Chinees merk dat weliswaar nieuw is in Nederland, maar al decennialang ervaring heeft met het maken van schoenen. Hoogwaardige hardloopschoenen introduceren: dat is waar 361° voor gaat. Even wat feitjes over de schoen op een rij:
- Kleur: diva pink / tart
- Neutrale schoen
- Gewicht: 290 gram
- Drop: 9 mm
- Zachte en responsive Qu!kfoam-demping dat zorgt voor langdurige schokabsorptie
- Drukvrije ‘tong’ om irritaties te voorkomen en comfort te bieden
- Stevige hielkap
- Naadloos binnenwerk, gemaakt van zacht materiaal
- Dunne ‘kooiconstructie’ zorgt voor bescherming en ondersteuning van de middenvoet
Een eerste indruk
Zoals gezegd is inmiddels de eerste training gelopen op de Meraki’s. Het is nog te vroeg om er echt een goede mening over te hebben, daarvoor wil ik er eerst wat langere afstanden op gelopen hebben, maar een eerste voorzichtige conclusie? Deze schoen voel je niet aan je voet zitten. Ik vind vooral de ‘tong’ (het lipje onder je veters zeg maar) een hele verademing. Deze is slechts een paar millimeter dik, in tegenstelling tot mijn andere schoenen. Hierdoor sluit de schoen naar mijn idee beter om mijn voet. Ook heel blij ben ik met de stevige hak, het lichte gewicht en het zachte materiaal.
Beyond your expectations
361° wil hardlopers met hun schoenen beter laten presteren dan ze zelf verwachten. Oftewel: beyond your expectations. Een mooie gedachte waar ik me helemaal in kan vinden. Ik had in 2005 nooit gedacht dat ik hardlopen leuk zou vinden of überhaupt zou kunnen. En nu heb ik tien marathons achter mijn naam, ben ik begonnen met trailen terwijl ik dacht dat het veel te zwaar zou zijn en nu wil ik meer … Een mooi begin is de Great Wall Marathon, maar stiekem kijk ik ook verder vooruit. Naar de Zestig van Texel in 2019? En in 2020 100 kilometer? Maar ook wil ik nog steeds de marathon onder de vier uur lopen én beter worden op de trails. Dat is best een hele waslijst, maar ik doe het stap voor stap en zet steeds een stapje verder dan ik zelf ooit had kunnen denken.
Volgens mij heb ik hier ooit geroepen dat de laatste dagen voor een marathon de minst leuke zijn. Nou, dat is niets vergeleken bij de weken na de marathon! Het is nu 2,5 week na de Berenloop op Terschelling en man oh man wat was dat zwarte gat diep. Niet tot nauwelijks sporten, veel (vr)eten en flashbacks naar de tijd dat ik nog elf kilo meer meezeulde. En dat is niet leuk kan ik je vertellen.
De mooiste, de snelste, de beste, de leukste, de meest bijzondere. Zondag 5 november liep ik de marathon op Terschelling: de Berenloop. En het was onvergetelijk! Het was de afsluiting van een bijzonder half jaar. Ik viel elf kilo af, leerde mezelf beter kennen en mijn grenzen verleggen. Na mijn 4.10 uur in Wenen in 2014 liep ik nog verschillende marathons, maar nooit meer zo snel als toen. Een snelle tijd of PR is echt niet altijd het belangrijkste, maar ik verloor de afgelopen jaren het plezier in hardlopen. Ik werd langzamer en langzamer. Sinds 2014 had ik er zo’n twaalf kilo aan gevreten en dat begon zich te wreken. Toen ik in april in Dusseldorf 4.33.12 uur liep wist ik het zeker. Dit wilde ik niet meer! Hier beleefde ik geen lol meer aan. In mei ging de knop om. Ik ging afvallen en ik ging mezelf verder uitdagen op hardloopgebied. Onder meer door het lopen van trails.
