Of het heel verstandig is om twee weken voor een marathon nog 30 kilometer te gaan trailen? Geen idee, maar als ik kan kiezen tussen een duurloop op asfalt en lekker uren doorbrengen in het bos, dan is de keus snel gemaakt. En dus stond ik afgelopen zondag om 9.00 uur aan de start van de Viking Outdoor Trailrun in Dieren. Met ongeveer 500 hoogtemeters een nieuw hoogtepunt in mijn prille trailloopbaan.
Vier maanden nadat ik het roer om heb gegooid en besloot dat ik genoeg had van mijn overtollige kilo’s, is mijn eerste doel in zicht: 65 kg. Dat betekent -11 kg minder Dafne. Jarenlang hield ik iedere week mijn gewicht bij. Ik noteerde het, voelde me ellendig en ging gewoon door met leven. In februari stopte ik met bijhouden. De teller stond toen op 76,1 kg.
Help! Echt groot was mijn voorpret niet toen ik donderdagavond op weg was naar Kookstudio 75 in Wehl. Om eerlijk te zijn keek ik er een beetje tegenop. Het was de eerste avond voor de kookcursus voor gevorderden, maar ik zie mijzelf niet als iemand die zo even de mooiste gerechten op tafel tovert of aan de hand van een aantal ingrediënten het uiteindelijke gerecht al voor zich ziet. Ik heb nog veel te leren, zit ik hier dan wel goed? Mijn angst bleek ongegrond. Ik heb weer een fantastisch leuke avond gehad en ben volop geïnspireerd.
Nadat ik in maart mijn eerste trail had gelopen op Ameland, had ik de smaak te pakken gekregen. Ik schreef me in voor de Hoge Veluwe Loop (trail 28 kilometer) in oktober en later nog voor NATHAN Montferland Trail (14 kilometer) in september. Als asfaltjunkie is hardlopen over onverharde paden wel een uitdaging. Worstelen door mul zand, boomwortel ontwijken, (hoge) heuvels bedwingen; dat vraagt om een hele andere manier van hardlopen. En dus vond ik het wel een verstandig idee om een trailclinic voor beginners te volgen.
Hoe bewust ga jij om met wat je eet en wat voor invloed dat heeft op de wereld? Eet jij biologisch, duurzaam, vega of vegan? Ik vind het best een dingetje. Je moet natuurlijk altijd doen wat bij je past en waar je je goed bij voelt, maar waar trek je de grens?
Biologisch eten
In supermarkten worden steeds meer biologische producten verkocht. Een mooie ontwikkeling, maar voor mij persoonlijk betekent dat niet dat ik automatisch kies voor de biologische variant. Wat mij tegenhoudt? In veel gevallen de prijs. Ik vind het prijsverschil met ‘normale’ producten in veel gevallen te groot. En in hoeverre is biologisch echt biologisch?
Biologische winkel
Ik hoor en lees aan de ene kant verhalen over bestrijdingsmiddelen die in de grond verdwijnen en ook biologische gronden ‘besmetten’. Aan de andere kant wil ik de claims van producten graag geloven. Hoe ik dan toch mijn steentje bijdraag? Door toch met enige regelmaat naar de biologische winkel te gaan en voor bepaalde producten wel voor de biologische variant te kiezen.
Hoe duurzaam ben ik?
Ik ben me de laatste tijd wel steeds meer bewust van het feit dat mijn aardbeitjes uit Egypte een lange weg af moeten leggen voordat ze in mijn kwark belanden. Om maar een voorbeeld te noemen. En dat terwijl de Hollandse aardbeien ook prima zijn. Alleen zijn die maar een bepaald deel van het jaar verkrijgbaar. Op het gebied van duurzaamheid draag ik onder meer mijn steentje bij door groente uit het seizoen te kiezen. Mooier nog: door mijn groente lokaal te kopen. In Arnhem zijn er gelukkig plekken waar dat kan. En dan mag je het nog zelf uit de grond halen ook.
Vergroten bewustzijn
Ik vind dat een goede manier om me bewuster te worden van waar groenten vandaan komen, in welke tijd van het jaar ze groeien en vooral hoe het groeit. Jaren geleden heb ik groentetassen gehad. Dan stond er elke week een tas met groente klaar en at ik grotendeels ook van de seizoenen. Eigenlijk wil ik dit wel weer aanschaffen, maar ben in Arnhem nog een beetje zoekende naar de aanbieder die het beste bij mij past. De ene keer zijn de ophaaldagen niet handig, de andere keer is het toch net iets te ver weg. Maar dit staat nog wel hoog op mijn lijstje.
Vega of vegan
De laatste tijd ben ik me ook steeds meer gaan verdiepen in vegetarisch en veganistisch eten. Laat ik bij voorbaat eerlijk zeggen dat ik nooit 100% vega of vegan kan en wil zijn. Ik hou teveel van mijn eitjes en een stuk vlees of vis op z’n tijd. Toch schaf ik steeds vaker kookboeken aan over vega of vegan. Waarom? Omdat de ingrediënten en soorten gerechten mij aanspreken. En je door het maken van deze gerechten onbewust vega(n) eet en bijvoorbeeld vlees niet eens mist in je gerechten. Dit is voor mij een goede tussenweg om toch een steentje bij te dragen aan het verminderen van de negatieve gevolgen van het eten van dierlijke producten.
Facebookgroepen volgen
Ik volg een aantal groepen op Facebook over met name vegan eten en daar leer ik best veel van. Wat bij mij wel het ene oor ingaat en het andere heel snel weer uit, is al die mensen die zeggen: ik heb de docu What the Health (over de gezondheidseffecten van vlees- en zuivelconsumptie) gezien en ben gelijk vegan geworden. Kijk, daar geloof ik niet zo in. Als jij van de ene op de andere dag je levensstijl zo omgooit, dat kan niet goed gaan. Als je geen vlees of zuivel eet dan moet je er wel goed op letten dat je al je noodzakelijke voedingsstoffen (die je normaal uit vlees of zuivel) haalt vervangt. En dat kan als leek best lastig zijn. En of iedereen zich dit realiseert?
En jij? Hoe bewust ben jij bezig met eten? Eet je biologisch, duurzaam, vega of vegan?
