Het moest anders dan anders dit jaar. Geen kant-en-klare verjaardagstaart uit de winkel, maar zelf bakken. En dan geen taarten met een lading suiker er in. Raw taarten zouden het gaan worden, maar wat voor soort?
Een oproepje via Facebook in de groep De Wow in Rauw leverde een groot aantal tips op. Ik noteerde ze allemaal, want de een zag er nog lekkerder uit dan de ander. Twee taarten sprongen er echt uit en die zou ik mijn gasten voor gaan zetten.
Recepten met familie, vrienden en kennissen uitwisselen via WhatsApp gebeurd in mijn omgeving steeds vaker. Even snel een foto van het recept en versturen maar. Nadeel van het op deze manier uitwisselen van recepten is dat je vervolgens in de keuken staat om het gerecht te maken en je continu met je vieze vingers aan je scherm zit om maar te kunnen lezen wat de volgende stap is. Zo vergaat het mij met het maken van de ontbijtmuffins uit het boek De snelle vegetariër van Jacinta Bokma. Inmiddels heb ik het recept zo vaak gemaakt dat ik het eigenlijk al uit mijn hoofd ken en is het een van mijn favoriete tussendoortjes geworden. In tegenstelling tot wat de naam zegt, eet ik ze dus niet als ontbijt.
Je leest over een leuk foodevent, denkt het wel te onthouden, maar het schiet je uiteindelijk pas weer te binnen als het evenement voorbij is. Herken je dat? Het gebeurt mij met grote regelmaat. Niet omdat de evenementen niet leuk genoeg zijn om te onthouden, maar zoveel andere dingen vragen dan weer mijn aandacht. Ik heb het dan ergens op een briefje geschreven, maar zie dat briefje te laat weer terug. Dit moest ik anders gaan doen. En wat is er makkelijker dan op je eigen blog een lijst met evenementen te maken!
Een cup paranoten. Een cup, een cup. Hoeveel gram is een cup ook alweer? En een cup water, hoeveel milliliter is dat dan? Via Google kwam ik er altijd wel weer achter, maar waarom moeilijk doen als het makkelijk kan? En nee, dan doel ik niet op het uitprinten van deze omrekentabellen.
Er is iets dat nog veel handiger is! Maatpannetjes! Wat een uitvinding en oh zo handig als je, net als ik, veel met recepten werkt die rekenen in cups. Te koop in een setje van vier, met de formaten 1/4 cup, 1/3 cup, 1/2 cup en 1 cup. Da’s fijn!
Voedsel met een boodschap. Ik hou er van. Tijdens het Hoogte80 Festival in Arnhem verkoopt de Keuken van het Ongewenst Dier wilde ganzenkroketten en warme broodjes gekookte ganzenborst. Initiatiefnemers Rob Hagenouw en Nicolle Schatborn noemen hun keuken ook wel een ‘signaalkeuken’. Ze willen met dit project een stukje bewustwording creëren en laten zien hoeveel voedsel we jaarlijks verspillen. Een keuken met een boodschap! Wie ook wil proeven moet snel zijn, ze zijn alleen vandaag (vrijdag) nog te vinden op het Hoogte80 Festival. Maar gelukkig in de toekomst nog op vele andere festivals en evenementen.